AHMED ARİF

1927 yılında Diyarbakır’da doğdu. Güneydoğu’nun aşiret töreleri çerçevesinde büyütüldü. Ortaöğrenimini Diyarbakır Lisesi’nde tamamladı. Üniversite eğitimi için Ankara’ya gitti ve Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü’ne girdi. 1950 yılında tutuklanan Ahmed Arif’in öğrenim hayatı yarım kaldı. Serbest bırakılınca bir süre plan kopyalama teknisyeni olarak çalıştı. 1952 yılında gizli örgüt kurma suçuyla tekrar tutuklandı ve iki yıl cezaevinde kaldı.

Dışarı çıktıktan sonra Ankara’da kalan Ahmed Arif ,çeşitli dergi ve gazetelerde çalıştı.

Şiire lise yıllarında merak duyan Ahmed Arif, 1950’li yıllarda Nazım Hikmet etkisinde kalarak toplumsalcı havada şiirler kaleme aldı. Yetişme yıllarından gelen güneydoğu havası, türküler, ağıtlar ve masallar onu bambaşka bir şiir anlayışına taşıdı. Dergilerde yayımlanan az sayıda şiirleriylr bile ilgi çekti. Ancak hayatı boyunca tek şiir kitabı çıkardı ve gazetecilik mesleğinden emekli olduktan sonra da ortalarda pek fazla görünmedi.

2 Haziran 1991 tarihinde Ankara’da vefat etti.

ESERLERİ

Hasretinden Prangalar Eskittim- 1968