AHMET RASİM
1864-1932
yılları arasında yaşamış olan Türk gazeteci, yazar ve tarihçidir. Bir dönem
milletvekillik de yapmıştır.
Hilafet,
Meşrutiyet, Tanzimat ve Cumhuriyet dönemlerine tanıklık etmiş olan Ahmet
Rasim, elli yılı aşkın süren yazı
hayatında oldukça üretken bir şekilde eserler vermiştir. Çeşitli devlet
dairelerinde görevlerde bulunsa da asli mesleği gazeteciliktir. Dönemin pek çok
dergi ve gazetesinin kuruluşunda aktif görev aldı, sürekli köşe yazarlığı yaptı
ve yazıları her dönem gazetelerde yer aldı. Hüseyin Rahmi Gürpınar ile birlikte
Boşboğaz ile Güllâbi” adlı bir mizah gazetesi
çıkardı. Yazılarını
genellikle nüktedan bir dille kaleme alan Ahmet Rasim, o dönem İstanbul
hayatının ayrıntıları üzerinde durduğu fıkralarıyla tanındı.
Şiir,
öykü, şarkı güfteleri ve roman dallarında eserler verse de, Ahmet Rasim’i
günümüzde dahi anımsatan araştırma-inceleme-anı kitapları olmuştur. 1932
yılında Heybeliada'daki evinde vefat etmiştir.
ESERLERİ:
Roman ve Hikâyeleri
İlk
Sevgi (1890)
Bir
Sefilenin Evrak-ı Metrukesi (1891)
Güzel
Eleni (1891)
Mesakk-ı
Hayat (1891)
Leyâl-i
Izdırap (1891)
Mehalik-i
Hayat (1891)
Endişe-i
Hayat (1891)
Meyl-i
Dil (1891)
Tecârib-i
Hayat (1891)
Afife
(1892)
Mektep
Arkadaşım (1893)
Tecrübesiz
Aşk (1893)
Numune-i
Hayal (1893)
Biçare
Genç (1894)
Gam-ı
Hicran (1896)
Sevda-yı
Sermedî (1895)
Asker
Oglu (1897)
Nâkâm
(1897)
Ülfet
(ikinci basılışı "Hamamcı Ülfet" adıyladır) (1898)
Belki
Ben Aldanıyorum (1909)
İki
Güzel Günahkâr (1922)
İki
Günahsız Sevda (1923)
Hatıraları
Gecelerim
(Daha sonra "Ömr-i Edebî III"’te yer almıstır) (1894)
Eski
Maceralardan Fuhş-i Atik, 2 c. (1922)
Muharrir,
Şair, Edip (1924)
Falaka
(1927)
Mensur Şiirleri
O
Çehre (1893)
Kitabe-i
Gam, 3 c., (1897)
Fıkralar ve Makaleler
Külliyat-ı
Say ü Tahrir: Makalât ve Musahabat, 2 c. (1909)
Külliyat-ı
Say ü Tahrir: Menakıb-ı İslâm, 2 c. (1909-10)
Şehir
Mektupları, 4 c. (1912-1913)
Tarih
ve Muharrir (1913)
Cidd
ü Mizah (1920)
Eşkâl-i
Zaman (1918)
Gülüp
Ağladıklarım (1924)
Muharrir
Bu Ya (1926)