EDİP CANSEVER

1928-1986 yılları arasında yaşamış, “İkinci Yeni Şiir” edebiyat akımının temsilcilerinden olan Türk şairdir. Edip Cansever İstanbul Erkek Lisesi’nden mezun olduktan sonra turistik eşya ve halı ticareti ile ilgilenmiştir. 1976 yılından sonra ise sadece yazarak hayatına devam etmiştir.

İlk şiirleri edebiyat ve sanat dergilerinde yayımlanan Edip Cansever, bu şiirlerinde yaşama sevinci içindeki bir gencin hayata bakışını yansıtır. Bu şiirlerini daha sonra İkindi Üstü kitabında biraraya getirerek yayımlamıştır. 1951 yılında çıkardığı “Nokta” dergisi vasıtasıyla genç şair ve yazarla tanışma fırsatı bulmuştur. Ancak en büyük çıkışını 1957 yılında basılan Yerçekimli Karanfil kitabı ile yapan Edip Cansever, bir nevi kendi şiir âlemini yaratır ve Türk şiir okuruna kabul ettirir. 1950'li yıllarda kendisi ile birlikte İlhan Berk, Cemal Süreya, Turgut Uyar, Sezai Karakoç, Ece Ayhan ve Ülkü Tamer gibi şairlerin oluşturduğu bir topluluk olan “İkinci Yeni” nin özgün örneklerini vermiştir.

Şiirinde düz yazı olanaklarını kullanmaktan çekinmemiş, tiyatrodan esinlenerek diyaloglar oluşturmuştur. Edip Cansever 1958 yılında Yeditepe Şiir Ödülü’ne, 1977 yılında TDK Şiir Ödülü’ne ve 1982 yılında ise Sedat Simavi Edebiyat Ödülü’ne layık görülmüştür.

28 Mayıs 1986 tarihinde, İstanbul’da 57 yaşında iken hayata veda etmiştir.

ESERLERİ:

İkindi Üstü (1947)

Dirlik Düzenlik (1954)

Yerçekimli Karanfil (1957)

Umutsuzlar Parkı (1958)

Petrol (1959)

Nerde Antigone (1961)

Tragedyalar (1964)

Çağrılmayan Yakup (1966)

Kirli Ağustos (1970)

Sonrası Kalır (1974)

Ben Ruhi Bey Nasılım (1976)

Sevda ile Sevgi (1977)

Şairin Seyir Defteri (1980)

Yeniden (1981)

Bezik Oynayan Kadınlar (1982)

İlkyaz Şikayetçileri (1984)

Oteller Kenti (1985)