1894 yılında İstanbul’da dünyaya geldi. Darülfünun Edebiyat Fakültesi’ni 1912 tarihinde tamamlayarak çeşitli devlet dairelerinde memuriyet hayatına atıldı. Ancak esas ilgi alanı gazetecilikti. Çeşitli gazetelerde şiirleri, makaleleri ve yurtdışı görevleri esnasında düzenlediği röportajları yayımlanmaya devam etti.

Birinci Dünya Savaşı esnasında rütbeli komutaların kâtipliğini yaparak aktif olarak cephelerde bulunan Falih Rıfkı Atay, Kurtuluş Savaşı meşalesinin yakıldığı ilk zamanlardan itibaren Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün yanında yer aldı. Kurtuluş Savaşı’nı destekleyen yazılarını Tanin ve Hakimiyet-i Milliye gazetelerinde sürdürdü. Savaşın ardından Tetkik-i Mezalim Heyeti 'nde görevlendirilen Falih Rıfkı, Halide Edip, Yakup Kadri, Mehmet Asım ile birlikte Yunan ordusunun yakıp yıktığı yerleri saptamak üzere tüm Batı Anadolu’yu dolaştı. 1923 yılında meclise girerek ilk milletvekillerden biri oldu.

Falih Rıfkı Atay, kullandığı duru Türkçesi ile Türk basının en usta kalemlerinden biriydi. Türkçeyi süssüz, sanatsız ama etkin bir şekilde kullanmayı amaçladı. Siyasi konuları işleyen fıkra ve başyazılarıyla tanındı. Gezi, anı, makale ve sohbet türlerinde birçok kitap yayımladı.

20 Mart 1971  tarihinde 77 yaşında iken hayata gözlerini yumdu.

Eserleri:

Anı

Ateş ve Güneş (Suriye ve Filistin savaş anılan, 1918)

Zeytindağı (1932)

Mustafa Kemal'in Mütareke Defteri (1955)

Mustafa Kemal'in Ağzından Vahdettin (1955)

Çankaya (1961)

Batış Yılları (1963)

Kurtuluş (1966))

Atatürk Ne İdi? (1968)

Bayrak (1970)

Gezi Yazısı

Faşist Roma, Kemalist Tiran

Kaybolmuş Makedonya (1930)

Deniz Aşırı (1931)

Yeni Rusya (1931)

Moskova-Roma (1932)

Bizim Akdeniz (1934)

Taymis Kıyıları (1934)

Tuna Kıyıları (1938)

Hind (1944)

Yolcu Defteri , (1946)

Gezerek Gördüklerim (1970)

Fıkra

Eski Saat (1933)

Niçin Kurtulmamak (1953)

Çile (1955)

İnanç (1965)

Pazar Konuşmaları (1966)